Na wstępie napisałam: Pytanie, jakich zmian potrzebujemy w edukacji, nurtuje mnie od początku mojej drogi zawodowej. Zmiany, które uważałam za potrzebne, starałam się wdrażać jako nauczycielka, twórczyni i dyrektorka szkoły, zastępczyni prezydenta miasta i minister. Główna kwestia to przekonanie do potrzebnych zmian tych bardzo przekonanych, że żadne zmiany nie są potrzebne lub wręcz marzących o tym, aby dzisiejsza szkoła wyglądała dokładnie tak samo jak za ich młodości. (...) Spotkałam na swojej drodze wielu wspaniałych ludzi, którzy myślą podobnie i z którymi można osiągać coraz szerzej zakreślane cele. Liczę na to, że zebranie tu moich przemyśleń i doświadczeń pomoże mi w tej swojej pasji i misji edukacyjnej znaleźć jeszcze więcej sojuszników, entuzjastów dobrej edukacji.
Kilka dni temu odbyła się konferencja zorganizowana z powodu dziesięciolecia powstania Stowarzyszenia Dobra Edukacja. Społeczność szkół realizujących Program Dobrej Edukacji, członkowie Stowarzyszenia, przedstawiciele organizacji współpracujących, nasi przyjaciele i sprzymierzeńcy – spotkali się tam wszyscy, których łączy Dobra Edukacja. Były obecne także reprezentantki trzech podmiotów tworzących nowe szkoły, zaczynające dopiero trwałą współpracę z Dobrą Edukacją.
Jest pasjonatów Dobrej Edukacji coraz więcej i została wydana książka zbierająca moje edukacyjne przemyślenia. To dwa powody do satysfakcji. Dodaję tu moje zdjęcie z naszej jubileuszowej konferencji z Asią Berdzik, z którą razem staramy się upowszechniać Dobrą Edukację i o której w książce napisałam tak: Przede wszystkim zawsze była sobą, pasjonatką dobrej edukacji, nastawioną na pomoc w dobrym interpretowaniu zapisów prawa oświatowego, umiejącą proponować działania projakościowe. I co najbardziej chyba cenię, nie mierzyła poczucia własnej wartości miarą obejmowanych stanowisk. Interesowała ją po prostu dobra edukacja.
